THE ROBERT STOBIE SPECTROGRAPH (RSS)

Pierwotna nazwa:
Primary Focus Imaging Spectrograph - PFIS

PFIS jest głównym instrumentem pierwszej generacji. Instrument pozwala zarówno na otrzymywania widm o rozdzielczości R=500-12000 jaki i na otrzymywanie bezpośrednich obrazów przez wąskie filtry. Spektroskopia jest możliwa w modzie szczelinowym oraz w modzie Fabry-Perot’a.

W modzie szczelinowym maksymalna rozdzielczość wynosi R=10 000.

Zarówno w modzie spektroskopowym jaki i obrazującym instrument ma konfiguracje umożliwiające pomiary polarymetryczne. Wykaz możliwych konfiguracji instrumentu zawiera tabela.

Pole widzenia PFIS ma średnicę do 8 arcmin i zależy od konfiguracji instrumentu. Dostępny zakres widma ma rozciągać się od 320 do 900 nm. W modzie Farbry-Perot’a dostępne będą 3 ethalony dające w centrum pola dla linii Halfa rozdzielczości: R1=500-1000 ; R2=2500; R3=12500. W modzie F-P rozdzielczość maleje w miarę oddalania się od centrum obrazowanego pola.

W modzie szczelinowym zaplanowana jest możliwość jednoczesnej obserwacji do 100 obiektów (kosztem ograniczenia zakresu widma w λ). Maksymalna ilość obiektów silnie zależy od żądanej rozdzielczości.

Zarówno w modzie spektroskopowym jak i obrazowym istnieje możliwość szybkiego odczytu. Maksymalna rozdzielczość czasowa w modzie obrazowym i przy zastosowaniu opcji: ”frame transfer” (tylko połowa pola jest obrazowana) wynosi 1.8s Przy binowaniu 2x2 oraz szumie odczytu rzędu 5e cały frame – a więc i widmo – można odczytać w ciągu 3.4s.

Zgodnie ze specyfikacją instrument ma być bardzo wydajny. Przykładowe wykresy stosunku sygnału do szumu dla różnych części widma pokazuje poniższy rysunek: